تغییر نام خیابانها تنها دستاورد فرهنگی_اجتماعی مدیریت اصلاحطلبان در شورای شهر
تاریخ انتشار: ۲۵ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۲۳۶۳۹۶
یکی از کاندیداهای شورای شهر تهران درباره عملکرد این دوره از مدیریت شهری در بخشهای مختلف گفت: در حوزه فرهنگی و اجتماعی این شورا عملاً کار خاصی انجام نداده و جز تغییر معابر و خیابانها دستاورد دیگری نداشته است. - اخبار اجتماعی -
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، سوده نجفی از کاندیداهای شورای شهر تهران در لیست شورای ائتلاف در گفتوگوی ویدئویی گفت: اگر به دوره 4 ساله مدیریت شهری فعلی نگاه کنیم عملاً ریلگذاریای که در شورای چهارم و مدیریت شهری آن دوره انجام شده بود همان کارها را انجام دادهاند و کار جدیدی صورت نگرفته است؛ به عنوان مثال اگر به حوزه عمران، حمل و نقل توجه شود مشخص میشود کار خاصی صورت نگرفته است و پروژههایی که در این دوره به بهرهبرداری رسیدند اکثراً پروژههایی بودند که در مدیریت گذشته کلنگزنی شده بودند و در این دوره افتتاح شدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی تصریح کرد: در بخش حمل و نقل شاهد هستیم کار خاصی در این دوره انجام نگرفته است به عنوان مثال در بحث افزایش خطوط مترو کار خاصی صورت نگرفته است. همچنین در رابطه با افزایش تعداد اتوبوس و مینیبوس تنها 250 دستگاه اتوبوس به حمل و نقل شهری تهران اضافه شده است و این در حالی است که تهران یک شهر مهاجرپذیر است و در طول روز 11 میلیون و طول شب هشت و نیم میلیون نفر جمعیت دارد و قطعاً این میزان اتوبوس، مینیبوس و واگن مترو و... برای تهران کم است.
نجفی افزود: در حوزه فرهنگی و اجتماعی این شورا عملاً کار خاصی انجام نداده و جز تغییر معابر و خیابانها دستاورد دیگری نداشته است. با توجه به اینکه ما در شهر تهران آسیبهای اجتماعی فراوانی از جمله کودکان کار، زنان سرپرست خانوار، اعتیاد، خودکشی و...داریم اگر ما به این موضوعات پرداخته نشود و راهکار لازم اتخاذ نشود قطعا دچار چالش و معضل خواهیم شد. در بخش بودجه فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران 10 الی 15 درصد از بودجه به سمت راهکارهای سلبی هدایت شده است و ما به دنبال راهکارهای ایجابی نبودهایم و انشاءالله باید بتوانیم در دوره جدید مدیریت شهری (شورا و شهرداری تهران) به سمت راهکارهای ایجابی حرکت کنیم.
فیلم/ پشتپرده کلنگزنی خط 10 مترو تهران در روزهای پایانی شورای شهر پنجم چیست؟فیلم/ چرا همداستانی شورای شهر فعلی تهران با دولت "گرهای از مشکلات تهران" باز نکرد؟شورای شهر پنجم، بدترین دوره تعامل دولت و مدیریت شهری تهران!
انتهای پیام/
اعلام برنامه های بانوان کاندیداهای شورای شهرتهران لیست شورای اعتلاف نیروهای انقلاب اسلامیاعلام برنامه های بانوان کاندیداهای شورای شهرتهران لیست شورای اعتلاف نیروهای انقلاب اسلامیاعلام برنامه های بانوان کاندیداهای شورای شهرتهران لیست شورای اعتلاف نیروهای انقلاب اسلامیاعلام برنامه های بانوان کاندیداهای شورای شهرتهران لیست شورای اعتلاف نیروهای انقلاب اسلامیاعلام برنامه های بانوان کاندیداهای شورای شهرتهران لیست شورای اعتلاف نیروهای انقلاب اسلامیمنبع: تسنیم
کلیدواژه: انتخابات شورای شهر شورای شهر تهران انتخابات شورای شهر شورای شهر تهران مدیریت شهری کار خاصی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۲۳۶۳۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حمله تند عباس عبدی به اصولگرایانی که مهدی نصیری را اصلاحطلب میدانند
عباس عبدی طی یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: ماجرا این است که آقای مهدی نصیری اعلام کرده که برای یک سفر خانوادگی مدتی را عازم کانادا شده است.
وی در چند سال اخیر مواضع به نسبت رادیکالی علیه ساختار موجود داشت و آشکارا هم بیان و تبلیغ میکرد. اتفاقا مواضعی که داشت بخش اصلی اصلاحطلبان با آن همراهی نمیکردند، هر چند از این نظر که وی منسوب به جناح اصولگرا بود و این حرفها را میزد، غیرمنتظره نیست که برخی اصلاحطلبان هم مثل اغلب مردم استقبال میکردند، چون این مواضع از سوی خود اصولگرایان یا منشعبین آنان زده میشد، ولی آقای نصیری هیچ نسبتی با اصلاحطلبی به عنوان یک مجموعهای با پیشینهای فکری و سیاسی نداشت و هنوز هم به لحاظ مبانی فکری به مجموعه اصولگرایان نزدیکتر است.
البته این فقدان نسبت را نه به عنوان نقطه قوت ایشان میگویم و نه به عنوان نقطه ضعف، بلکه یک واقعیت است. ایشان تا زمانی که ایران بودند مواضع رادیکال خود را اظهار میکردند، مواضعی که اگر یک نفر از اصلاحطلبان اندکی از آن مواضع را میگرفت، در چشم بههم زدنی بازداشت و بازجویی میشد و جایش در زندان بود.
اتفاقا بهترین دلیلی که وی منسوب به اصلاحطلبان نیست، همین مصونیت سیاسی و قضایی ناگفته و نانوشتهای است که در عمل، مجموعه اصولگرایان از آن بهرهمندند.
البته آقای نصیری ارتباطات گوناگونی داشت، با اصلاحطلبان هم نشست و برخاست داشت، همچنان که با دیگران داشت، ولی هیچگاه به عنوان یک فعال اصلاحطلب نه خودش را معرفی میکرد و نه کسی به چنین صفتی او را میشناخت. شاید هم سعی میشد که با چند تن دیگر از دوستان خودشان، جریانی به جز اصلاحطلبان و اصولگرایان راه بیندازند که نمیدانم چرا نشد یا شاید هم از ابتدا در پی آن نبودند.
حالا و پس از طرح رویکردی سیاسی از جانب او، یک روزنامه وابسته به جناح نواصولگرایان نوشته است که «مهدی نصیری «باطن» اصلاحطلبان است که «ظاهر» شده است و حالا اصلاحطلبان که سالهاست با باطنی غیر از شخصیت متظاهرشده خود با مردم و نظام روبهرو شدهاند، از اینکه یک تازهوارد قواعد بازی را رعایت نکرده (یا هنوز نیاموخته) و باطن آنان را آشکار کرده است، بهشدت دلخور و هراسان شدهاند و در اقدامی سیستماتیک هر روز یکی از آنان، تکذیب و رد و تکفیر نصیری را برعهده میگیرد. غافل از آنکه وقتی چندین سال است تریبونی برای اظهارات او شدهاند، حالا که یکباره نصیری به صحرای سلطنت و براندازی و ضدانقلابیگری محض زده است، دیگر کسی از اصلاحطلبان نمیپذیرد که نصیری را از خود ندانند.»
ابتدا بهتر بود که پیشتر با دوستان خود هماهنگ میکردند، زیرا اغلب کسانی که موضع مطلوب رسمی گرفتهاند به درخواست دوستان همان روزنامه بود. مگر آنان که نقدی بیطرفانه داشتند. علت نیز روشن است.
من در گفتوگویی با خبرآنلاین در همین مورد گفتم که چرا جناح حاکم در این موضوع سکوت کرده است؟ در درجه اول، چون حرفهای خودشان در نقد آقای نصیری را موثر نمیدانند. به علاوه نمیخواهند شرمندگی حضور وی در جناح متبوع را یادآور شوند و مسوولیت افکار و رفتار متضاد خود را بپذیرند، افکار و رفتاری که موجب اینگونه ریزشها شده است. اگر آقای نصیری جایی در میان اصلاحطلبان برای خودش مییافت احتمالا به آن سوی آب نگاه نمیکرد.
گرچه این نحوه نوشتن ناشی از بیصداقتی و دورویی است، ولی بیعقلی نیز در آن موج میزند. چرا؟ فرض کنیم که ادعای نویسنده درست باشد. آیا یک لحظه پیش خود فکر نکرده که اگر اصلاحطلبان هم سلطنتطلب شده باشند، حتما افراد با گرایشهای فراتر از اصلاحطلبی هم شدهاند، پس چه کسی برای سیاست رسمی میماند؟ شما که حداکثر ۱۵درصد (با ارفاق) بیشتر نیستید، آنهم ۱۵درصد که به لحاظ متغیرهای اصلی جامعه جزو بخشهای ضعیفتر و کماثرتر است.
اگر اندکی، فقط اندکی درایت بود، حتی باید آقای نصیری را هم به نحوی توجیه و اصرار میکردید که وی هم طرفدار سلطنت نیست، حالا یک حرفی زده، وقتی دید که نظراتش درست نیست برمیگردد و...، ولی به جای اینها یک مجموعه اصلی انقلاب که بسیار فراتر از کل اصولگرایان هستند را نیز باطنشناسی میکنید و نصیری را باطن آنها میدانید. آیکیو، در اندازه گنجشک هم نیست.